(versioni shqip në fund)
A foreign couple (Robin Young and Russ Wieser) have launched a feverish campaign to tarnish my image because of a post I authored on the “Expats in Albania” page yesterday about the financial abuse and ugly behavior that they have perpetrated on a lovely Albanian family from whom they were renting. I never mentioned the perpetrators by name; my aim was merely to alert the expat and local community to the danger posed to all of us by such persons.
In short: In May, the couple left the villa they’d been renting for a year, leaving unpaid debt in the form of unpaid electricity bills. The owner admitted the financial loss, although it would be difficult for him to recover – he recognized it was the fault of both parties as they did not heed my advice to write a contract. The case reopened two weeks ago, as I was walking down the street with Mira Pirdenin, who had just arrived from Tirana. We were stopped in the street by Russ who, among other things, shared: (1) He had separated from Robin because of her shameful behavior with the owner’s family; and (2) Electric bills were much higher than usual because Robin kept the heater on at night in order to keep the dogs warm. (Those bills were at the root of the conflict: Robin refused to pay them, claiming quizzically that “other foreigners pay less.” Several times the owner brought in the Electric company (government) technicians who inspected the electricity connections and found everything in order. The owner was forced to use the 2-month deposit ($523.12 after bank commission)to pay down most of the accumulated bills, but Robin claimed that the deposit should have instead covered their rent for their 2 last months. Either way, the debt is still owed to the owner.)
I notified the owner’s family about Russ’s disclosure and they asked me to arrange and facilitate a meeting to discuss matters face to face. But the couple, freshly reunited, rejected all requests to review any documentation, and then began threatening me and the owner’s son (a student who only got involved because of the language barrier). As a last resort, I warned them that if they did not accept the owner’s invitation to meet and discuss the matter in a civil manner, I would make their case public. I had hoped to appeal to any shred of decency and honor that Robin and Russ might have, but they refused. I was not completely surprised by their ensuing slander storm against me, as I saw how they had treated that poor student. I was left with no choice.
People from Albania and abroad have contacted me after being sent private messages and/or seeing posts and comments from Robin Young, containing slanderous remarks and innuendo about me. Her FB post yesterday portrays me as a monster and herself as an innocent victim of blackmail and threats. This “martyr” seeks the help of the public, but even a child is able to ask the simple question: What is the reason that Robin Young refuses to meet with the owner (a person who had treated Robin and Russ as family for the past year)? Wouldn’t a civilized meeting be much easier than this international smear and shameless self-pity campaign? Also, how can we forget her husband, who exposed her rationalization for perpetrating this fraud?
I have a copy of all her communications with the owner’s family and me. I have physical witnesses. But above all, I have a whole unblemished life in the eyes of the community: in Saranda, Tirana and the U.S.
Foreign friends have offered to pay the $385 damages to the owner; but, expressing gratitude on behalf of the owner, I explained that money is not the purpose of my post. I championed this cause, first of all, to protect the violated dignity of hard-working Albanians. Those of us who have been immigrants find it hard to swallow the humiliation by outright fraud or acts of bad faith, especially by guests in our own country. Second, such people are extremely dangerous: being the victimizers, they rationalize their bad behavior then masterfully play the role of the victim. The messages Robin sent to the owner’s son are as taken from horror movies. Such monstrous behavior would not (and must not!) be tolerated, be it in the country they came from, in the expat community, in our city, or in our country.
While Albanians struggle to feed their families and themselves in the poorest country in Europe during a global economic crisis, how can a privileged couple with the financial means possibly rationalize making their personal unpaid debts the burden of their former hosts, proud Albanian farmers? The sickening irony is that this couple came to Saranda after doing humanitarian work in another third-world country. Indulge your imagination!
P.S. The owner made a brief video yesterday, explaining his situation.
Peshkaqenë në Sarandë
Një çift i huaj (Robin Young dhe Russ Wiesler) ka nisur një fushatë të ethshme për të njollosur figurën time. Arsyeja është postimi im i djeshëm (pa emra) në faqen “Expats of Albania” mbi mashtrimet dhe abuzimin e shëmtuar që kanë ushtruar ata mbi familjen e qeradhënësit shqiptar. Pa i përmendur me emër, kisha për qëllim sensibilizimin e komunitetit të huaj dhe lokal për rrezikun që u kanoset nga persona të tillë.
Shkurt: çifti u largua në maj nga vila me qera duke lënë pas fatura të papaguara dhe pronari pranoi humbjen financiare, megjithë vështirësitë ekonomike – ishte faji i të dyja palëve që nuk ndoqën këshillën që u dhashë për të bërë kontratë. Cështja u rihap dy javë më parë: po ecja në rrugë me Mira Pirdenin që sapo kish ardhur nga Tirana, dhe më ndaloi në rrugë Russ që, midis të tjerave, më tha se ishte ndarë me Robin për shkak të sjelljes së saj të turpshme me familjen e pronarit, dhe se faturat e elektrikut qenë të larta pasi Robin mbante ngrohësen natën, për qentë. (Faturat ishin shkaku i konfliktit: Robin refuzonte t’i paguante me pretendimin se “të huajt e tjerë paguajnë më pak.” Pronari kish marrë disa herë teknikët e Elektrikut që kishin gjetur gjithshka në rregull. Depozitën 2-mujore ($523,12) pronari e përdori për të paguar pjesën më të madhe të faturave të grumbulluara, por Robin pretendon se depozita duhet të mbulonte qeranë për 2 muajt e fundit.)
Njoftova familjen e pronarit që kërkoi menjëhere takim, por çifti, tashmë i ribashkuar, i refuzoi të gjitha kërkesat për të parë dokumentat, dhe nisi kërcënimet mbi djalin student (i përfshirë si perkthyes,) dhe mbi mua. I paralajmërova për herë të fundit që nëse nuk pranonin takim, do ta beja publik rastin e tyre. Isha e vetëdijshme që do përballesha me nje stuhi shpifjesh, pasi kam parë se ç’i i kanë punuar djalit, por nuk kisha rruge tjetër. Njerëzit po më kontaktojnë nga gjithë bota, pasi kanë marrë mesazhe private nga Robin Young me shpifje të rënda për mua. Postimi i sotem në faqen e saj të FB më portretizon si përbindësh dhe veten si viktimë të pafajshme. “E martirizuar” kërkon ndihmën e publikut, por gjithkush është në gjendje të bëjë pyetjen e thjeshtë: Cila është arsyeja që Robin Young nuk pranon të takohet me pronarin (i cili e mbajti për një vit sikur ta kishte familje)? Një takim do të qe shumë më i lehtë se sa kjo fushatë botërore. Pastaj, si t’ia bëjmë burrit të saj që ia nxorri zullumin, ta harrojmë?
Kam kopje të të gjithë komunikimeve të saj me familjen dhe mua, kam dëshmitarë fizike, por mbi të gjitha, kam një jetë të tërë në sy të komunitetit: në Sarandë, në Tiranë apo Amerikë.
Miq të huaj kanë ofruar ndihmë për pagesën e dëmit $385, por, duke u shprehur mirënjohjen në emër të pronarit, u spjegova se paratë nuk janë qëllimi i postimit tim. I hyra kësaj lufte, së pari, për të mbrojtur dinjitetin e nëpërkvmbur tv shqiptarit: vecanërisht ne që kemi kaluar emigracionin, s’e gëlltisim dot të na poshtërojnë në shtëpinë tonë. Së dyti, qenie të tilla janë tejet të rrezikshme: duke qenë viktimizues, luajnë mjeshtërisht rolin e viktimës. Mesazhet që i ka dërguar Robin djalit janë si të marrë nga filmat horror. Monstra të tilla nuk e meritojnë as vendin nga kanë ardhur, as komunitetin expat, as qytetin tonë, por mbi të gjitha, nuk meritojnë të quhen njerëz.
Ndërsa shqiptarët përpiqen të ushqejnë familjet në vendin më të varfër në Evropë gjatë kesaj krize ekonomike globale, si është e mundur që një çift i privilegjuar nga ana financiare, t’ua lerë barrën e borxhit të tyre shqiptarëve? Dhe ironia është se ky çift erdhi në Sarandë pas disa vitesh punë “humanitare” në një vend tjetër të botës së tretë. Jepini krahë imagjinatës!
P.S. Pronari doli dje ne video ku spjegoi situaten.
