Aneta e dashur, të falenderoj pafund për copëzat e jetës të thërrmuar të gjithësecilit emigrant, që i shpreh aq bukur e aq fort, e transmeton një shpresë se ka plot njerëz si unë, si ti, të cilët ndajnë të njëjtën vuajtje çdo ditë, e që mos vdekshim pa u kthy prapë aty nga erdhëm…ti e arrite por dhe une do e arrij…do kthehem një ditë përgjithmonë.
